De douanebeambte op het vliegveld van Durban vraagt wat ik in Zuid-Afrika kom doen. “Ik kom voor het Wereldkampioenschap korfbal”, zeg ik. Verbijsterde blik in zijn ogen, maar als ik zeg dat het een beetje lijkt op basketbal, maar dan mixed en moeilijker, en dat ook Zuid-Afrika meedoet, mag ik doorlopen. Dat Zuid-Afrika niet bij de titelkandidaten hoort, zeg ik er maar niet bij.
Ik ben hier als voorzitter van de Surinaamse Korfbalbond, om de ploeg aan te moedigen natuurlijk, en voor de jaarvergadering van de Internationale Korfbal Federatie. Bobo op reis.
Maar vooral om contacten te leggen met mensen die kunnen adviseren hoe we korfbal in Suriname weer tot leven kunnen wekken. Vroeger, in de koloniale jaren, werd er op forse schaal gekorfbald, met name in Paramaribo. Met de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 is de klad er in gekomen en pogingen om korfbal weer van de grond te tillen zijn tot nu toe mislukt. Dat is het grotere doel van onze onderneming. Daarom ook was het belangrijk dat het Surinaamse team vorig jaar het kampioenschap van Latijns Amerika won en zich als eerste Surinaamse sportteam ooit, plaatste voor de eindronde van een wereldkampioenschap. Dit is een sport waar Surinamers zich mee kunnen onderscheiden, en wij verwachten dat dit aantrekkingskracht kan hebben voor de jeugd van Suriname. Zodat er over een aantal jaren ook spelers die in Suriname zijn opgegroeid meespelen.
Want het is natuurlijk heel erg leuk dat we met een team vol Nederlandse Surinamers, de eindronde van het WK hebben gehaald, maar de echte ambities liggen verder.
De poulefase is inmiddels achter de rug. We hebben dik gewonnen van Hongarije en Van Macau, maar met een golden goal verloren van China. Dat was onnodig, drie minuten voor tijd stond het team nog met 19-16 voor, maar nonchalant spel van ons en een ijzeren wil bij China, deden het tij keren. Daardoor zijn we tweede geeindigd, en moeten we vandaag (maandag) tegen Engeland. Bij winst wacht Chinese Taipei, die zijn de huidige nummer twee van de wereld, dus dat wordt een lastige klip. Bij winst staan we in de halve finale tegen Belgie, maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen. Eerst maar eens winnen van de Engelsen vanmiddag.Wedstrijd wordt live uitgezonden, zoals alle wedstrijden van Suriname, op de Surinaamse staatstelevisie. Zo ver heeft het KNKV het in Nederland nog niet geschopt..
Vanmorgen aan het ontbijt gesproken met Jan Sjouke van de Bos, die de hele wereld rondreist om korfbal te ontwikkelen. Een ware opvolger van good old Adrie Zwaanswijk!
Hij adviseert mij ons vooral ook te richten op de universiteit. Als je daar een aantal mensen enthousiast krijgt en kunt opleiden, scheelt dat enorm. Daar zullen we de komende maanden energie in steken.
Vanmiddag was de belangrijke pot tegen Engeland. Spanning vooraf was groot, maar de moraal was heel goed, zowel bij de spelers als bij het publiek. Team Suriname heeft veruit de grootste en meest enthousiaste schare supporters van het hele toernooi, fantastisch hoe iedereen het team opzweepte. En dat was af en toe nodig, want het bleek een moeilijke wedstrijd, waarin Engeland het veel beter deed dan ik verwacht had. Jammer genoeg moesten we Nisha Verweij missen, die ‘s morgens bij de training haar Achillespees had gescheurd. Met Isaura Hilgen op haar plek ontspon zich een spannende wedstrijd waarbij we eerst vijf punten voor kwamen maar waar Engeland zich in de derde periode terug vocht tot een gelijke stand. In het vierde kwart toch het verschil kunnen maken waardoor we feest konden vieren. Kwartfinale gehaald, bij de beste acht van de wereld!!!!!
Morgen weer een nieuwe dag, dan moeten we tegen Chinese Taipei, de nummer twee van de wereld. Het team en de supporters gaan ervoor, dat is zeker.
Steven Broers
